عصاره هسته این میوه عمر را طولانی می کند!
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۳۱۵۲۹
پژوهشگران چینی در مطالعه ای جدید دریافتند، یک ماده شیمیایی در عصاره هسته انگور می‌تواند سلول‌های فرسوده را از بین ببرد و به افزایش طول عمر کمک کند.
به گزارش برنا؛ نیوساینتیست، یک ماده شیمیایی به دست آمده از عصاره هسته انگور، با پاکسازی سلول‌های قدیمی و فرسوده موش‌های پیر، عمر آنها را تا ۹ درصد افزایش می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یافته‌های این پژوهش، درمان‌های ضد پیری آینده را بهبود می‌بخشند تا سلول‌های پیر را که توانایی تکثیر خود را از دست داده‌اند، هدف قرار دهند و موادی را که به بروز التهاب منجر می‌شوند، دفع کنند.
تعداد سلول‌های پیر با بالا رفتن سن، افزایش می‌یابد و با بروز بیماری‌های گوناگون مرتبط با افزایش سن از جمله بیماری‌های قلبی-عروقی، دیابت نوع دو و پوکی استخوان مرتبط است.کیکسیا زو، پژوهشگر دانشگاه آکادمی علوم چین"(UCAS) در شانگهای و همکارانش، برای یافتن ماده‌ای که ممکن است این سلول‌ها را از بین ببرد، مجموعه‌ای از مواد شیمیایی مرتبط با پیری را از نظر اثرات آنها بر سلول‌های پیر بررسی کردند. بررسی‌های این گروه پژوهشی، یک ماده شیمیایی موسوم به "پروسیانیدین سی۱"(PCC1) را نشان داد که در دانه‌های انگور یافت میشود.
به نظر می رسد که پروسیانیدین سی۱ در غلظت پایین، از تولید مواد التهابی توسط سلول‌های پیر جلوگیری می‌کند. این ماده شیمیایی در غلظت بالا، سلول‌های پیر را از بین برد اما سلول‌های جوان‌تر را دست‌نخورده باقی گذاشت.
پژوهشگران برای آزمایش اثربخشی پروسیانیدین سی۱ در حیوانات زنده، به ۱۷۱ موش دو ساله که تقریبا معادل انسان ۷۰ ساله بودند، این ماده شیمیایی را تزریق کردند. پروسیانیدین سی۱ به طور میانگین، طول عمر موش‌ها را تا ۹ درصد افزایش داد.
همچنین به نظر می‌رسد که این ماده شیمیایی، آمادگی جسمانی موش‌های جوان را بهبود می‌بخشد. موش‌های زیر دو سال، به مدت چهار ماه و هر دو هفته یک بار، یک محلول کنترل‌شده یا پروسیانیدین سی۱ را دریافت کردند و پس از آن مجموعه‌ای از آزمایش‌های فیزیکی را پشت سر گذاشتند. موش‌هایی که این درمان را دریافت کردند، در مقایسه با موش‌هایی که محلول کنترل‌شده را دریافت کرده بودند، بیشترین سرعت راه رفتن، قدرت بالاتر و استقامت بهتری هنگام دویدن روی تردمیل داشتند.
شیمی‌درمانی به عنوان روشی برای سرعت بخشیدن به پیری سلول‌های تومور شناخته شده است. پژوهشگران برای این که بفهمند آیا پروسیانیدین سی۱ می‌تواند سلول‌های پیر تومور را از بین ببرد و تأثیر شیمی‌درمانی را تقویت کند، این ماده شیمیایی را در کنار داروی موسوم به میتوکسانترون آزمایش کردند که برای درمان سرطان پستان، لنفوم غیر هاجکین، لوسمی میلوبلاستیک حاد و سایر سرطان‌ها استفاده میشود.
پژوهشگران، این درمان ترکیبی را روی موش‌هایی که سلول‌های تومور پروستات انسانی در آنها کشت شده بود، آزمایش کردند. درمان موش‌ها با پروسیانیدین سی۱ و میتوکسانترون، تومورها را تا حدود ۷۵ درصد کاهش داد؛ در حالی که شیمی درمانی به تنهایی، کاهش ۴۴ درصدی تومورها را به دنبال داشت.
دوریان زیگلر، پژوهشگر دانشگاه لوزان سوئیس گفت: این واقعیت که به نظر نمی‌رسد این ماده شیمیایی روی سلول‌های سالم تأثیر بگذارد، نشان می‌دهد که شاید یک درمان نویدبخش ضدپیری باشد.
او در پایان افزود: پژوهش‌های آینده باید بررسی کنند که آیا پروسیانیدین سی۱، اثرات مشابهی روی انسان دارد یا خیر.
انتهای پیام
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0
نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: درمان پوکی استخوان آکادمی علوم مواد شیمیایی موش طول عمر سرطان شیمی سوئیس طول عمر انگور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۳۱۵۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نگاهی به سینمای کارگری ایران به مناسبت روز کارگر
گرچه سینمای کارگری در ایران به‌دنبال سینمای نئورئالیسم ایتالیا پیش از وقوع انقلاب اسلامی کلید خورد، اما دیری نپایید که با گذشت سالهای نه چندان طولانی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، سینمای کارگری رنگ بیشتری به خود گرفت؛ سینمایی که گذشته از سهراب شهیدثالث و کامران شیردل تا پیش از نیمه دوم دهه ۵۰، خسرو سینایی، عباس کیارستمی، رخشان بنی‌اعتماد، کیانوش عیاری، ابوالفضل جلیلی، اصغر فرهادی و سعید روستایی را در دایره مهمترین فیلمسازان خود از بعد از وقوع انقلاب می‌بیند.
در کنار فیلم‌هایی، چون «نگهبان شب» و «جنگ جهانی سوم» از رضا میرکریمی و هومن سیدی که مهمترین نماینده‌های آثار کارگری اخیر سینمای ایران شمرده می‌شوند، از «به‌آهستگی» مازیار میری، «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» وحید جلیلوند، «خداحافظی طولانی» فرزاد موتمن، «شیفت شب» نیکی کریمی، «پنج ستاره» مهشید افشارزاده و «ساعت ۵ عصر» مهران مدیری می‌توان از دیگر آثار عرصه یادشده یاد کرد.
همچنین مجید مجیدی با «آواز گنجشک‌ها»، علی رفیعی با «آقا یوسف»، بهرام توکلی با «اینجا بدون من»، جمشید محمودی با «چند متر مکعب عشق»، احمدرضا معتمدی به واسطه «آلزایمر» و منوچهر هادی به‌واسطه «کارگر ساده نیازمندیم»، از جمله دیگر کارگردانانی هستند که با ساخت فیلم‌های یادشده در تولید آثار سینمای کارگری دستی بر آتش داشته‌اند.
البته پیداست که در برخی از آنها نظیر «جدایی نادر از سیمین»، نقش کار و کارگر، محوری و موضوع اصلی نیست، اما به نوبه خود بر آن بودند تا ادای دینی به این صنف آسیب‌پذیر جامعه داشته باشند.
به هر روی سینمای ایران به واسطه دغدغه و ذوق سینماگرانش همواره بر آن بوده تا در کنار سایر متعلقات آثار اجتماعی، موضوعات کار و کارگری را نیز به کانونی از تصاویر قصه‌گو بدل کند؛ که در این زمینه گام‌های خوبی نیز برداشته است.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند